ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

Το φως του κόσμου

Η Εκκλησία μας, αγαπητοί μου αδελφοί, προβάλλει και τιμά σήμερα τις μορφές των Αγίων Πατέρων που συγκρότησαν την Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο, που πραγματοποιήθηκε στη Χαλκηδόνα το 451 μ.Χ. Φρόντισε, όμως, να ταιριάζει στη σημερινή γιορτή και μία χαρακτηριστική Ευαγγελική περικοπή, στην οποία αντικατοπτρίζεται, κατά τον καλύτερο τρόπο, το έργο, η προσφορά και η ακτινοβολία των Πατέρων της Εκκλησίας στην πορεία της Ιστορίας.

Ο Κύριός μας χαρακτηρίζει τους Μαθητές και Αποστόλους του «φως του κόσμου». Πρόκειται, ασφαλώς, για έναν εντυπωσιακό χαρακτηρισμό που αποκαλύπτει το μέγεθος της αξίας του Ευαγγελικού μηνύματος που κλήθηκαν οι Απόστολοι να διαλαλήσουν στον κόσμο. Ένα μήνυμα που, με τη σειρά τους, παρέλαβαν οι Πατέρες της Εκκλησίας, ερμήνευσαν και ανέπτυξαν, αλλά και προφύλαξαν από τις κατά καιρούς αμφισβητήσεις και απειλές.

Αυτές τις αλήθειες της Ευαγγελικής διδασκαλίας διακήρυξαν και προστάτευσαν, ως κόρην οφθαλμού, οι Πατέρες της Εκκλησίας, ρίχνοντας άπλετο το ζωηφόρο φως των διδαχών τους σε καιρούς και εποχές τραγικές και περιπετειώδεις για την πορεία του σκάφους της Εκκλησίας. Κατέστησαν εαυτούς απλανείς φάρους και οδηγούς στην ταραγμένη ιστορία της, μια ιστορία που διακρίθηκε για τις εσωτερικές αναταραχές, τις αιρέσεις και τα σχίσματα, άλλα που δε γνώρισε, ούτε και θα γνωρίσει ποτέ την καταστροφή της Εκκλησίας, γιατί, παρόλες τις ανθρώπινες αδυναμίες, η Εκκλησία κρύβει την αλήθεια του Χριστού και του Ευαγγελίου, αλήθεια που υπηρέτησαν με αυταπάρνηση και θυσίες οι Θεοφόροι Πατέρες.

Από αυτό το Πατερικό φως, από την αλήθεια δηλ. του Χριστού, έχει απόλυτη ανάγκη σήμερα ο κόσμος, γιατί σκοτείνιασε ο τόπος. Λογής - λογής «φωταδιστές» αποδείχτηκαν οι χειρότεροι σκοταδιστές, αφού θέλησαν να θεμελιώσουν ένα κόσμο χωρίς Χριστό, αποστασιοποιημένο από τις Ευαγγελικές αλήθειες, στηριζόμενο μόνο στις ανθρώπινες δυνάμεις και κατακτήσεις, που οδήγησαν τον άνθρωπο στην αχαριστία και στον κομπασμό.

Τα αποτελέσματα του ανθρώπινου σκοταδισμού τα ζούμε καθημερινά, τα πληροφορούμαστε, μερικές φορές ασυγκίνητοι, κάποιες άλλες, όμως, νιώθοντας ντροπή γιατί ανήκουμε στο ανθρώπινο γένος. Φαινόμενα ρατσισμού πλήττουν ολόκληρους λαούς και κοινωνικές ομάδες, στις αρχές του 21ου αι. Η πείνα και η ανέχεια μαστίζουν ολόκληρες ηπείρους, τη στιγμή που ένας άλλος κόσμος είναι κορεσμένος από τα πλούτη και τα υλικά αγαθά. Οι άνθρωποι τρώμε τις σάρκες των αδελφών μας, θυσιάζοντας αρχές και ήθη, προκειμένου να ικανοποιήσουμε άνομα συμφέροντα και χαμερπείς φιλοδοξίες. Πόλεμοι καταστρέφουν ολόκληρα κράτη, θεμελιώνουν τη δυστυχία, εμποδίζουν την πρόοδο, καταλύουν μακραίωνους πολιτισμούς κι όλα αυτά για ένα πείσμα, για την ικανοποίηση της λογικής του παραλόγου.

Αυτά και άλλα πολλά είναι τ’ αποτελέσματα της αποστασιοποίησης από το φως της Εκκλησίας και της Πατερικής διδασκαλίας, αυτής που αναλύει μεγάλες και οικουμενικές αλήθειες, όπως η ισότητα, η ενότητα, η δικαιοσύνη, η ελευθερία και μια άλλου είδους επανάσταση, η επανάσταση της αγάπης, που μπορεί να διαλύσει το κακό, την αδικία, το μίσος, τα συμφέροντα, τα πάθη, την αμαρτία.

Οι Πατέρες της Εκκλησίας, αγαπητοί μου, χάραξαν ένα μακρύ και δύσκολο δρόμο, τον οποίο καλούν τους Χριστιανούς όλων των εποχών ν’ ακολουθήσουμε, ένα δρόμο αντίδρασης απέναντι στις δυνάμεις της φθοράς και του θανάτου. Μας καλούν ν’ αντιτάξουμε τις θεϊκές δυνάμεις που κρύβουμε μέσα μας, προκειμένου να σταματήσουμε αυτή την τρελή πορεία προς την καταστροφή. Αλλά, κυρίως, μας καλούν να προσευχηθούμε, όπως εκείνοι πρώτοι έκαναν, να στείλει ο Θεός το δικό Του φως για να διαλύσει το σκοτάδι που πλανάται πάνω από τον σύγχρονο κόσμο, για να περισώσουμε ό,τι έχει απομείνει όρθιο και να εξασφαλίσουμε ένα καλύτερο αύριο στο μέλλον αυτού του κόσμου. ΑΜΗΝ!