Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009

Ισαπόστολοι – το περιοδικό μας.

Image Hosted by ImageShack.us


Το περιοδικό του ναού μας αποτελεί πραγματικότητα. Το κατεβάζετε σε μορφή PDF με δεξί κλίκ εδώ.


Απαραίτητος για την ανάγνωση ο Acrobat Reader.

Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009

Οἱ Νεομάρτυρες καὶ ἡ Ἁγία Ἑλένη ἀπὸ τὴν Σινώπη τοῦ Πόντου

Image Hosted by ImageShack.us


Ἡ καθημερινὴ ἀλματώδης αὔξηση τῆς παντοειδοὺς ἀνομίας, ὅπως καὶ ἡ ἀποστασία πολλῶν ἐκ τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ, ἐκτὸς ἐξαιρέσεων, οἱ ὁποῖοι ἐμμένουν εἰς τὴν διδασκαλία τῆς Ὀρδοδόξου Ἐκκλησίας, μας κάνει ἀγαπητοί μου νὰ βρισκόμαστε σήμερα ἐδώ, καὶ ταπεινά, φτωχὰ καὶ ἀπλὰ νὰ ποῦμε «Λόγον ἀγαθόν» διὰ τοὺς Νεομάρτυρας τῆς Ἐκκλησίας μας.

Ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης στὸ «Νέο μαρτυρολόγιο τῶν μετὰ τὴν Ἄλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως κατὰ διαφόρους καιροὺς καὶ τόπους μαρτυρησάντων θέτει ὡς χρονικὸ ὅριο τὸ 1453, μετὰ τὸ ὁποῖο ὅσοι μαρτύρησαν χαρακτηρίζονται νεομάρτυρες. Οἱ νεομάρτυρες ὀνομάστηκαν ἔτσι, γιὰ νὰ διακρίνονται ἀπό τοὺς παλαιοὺς μάρτυρες τῶν πρώτων χριστιανικῶν χρόνων ἤ καὶ ἀργότερα τῆς εἰκονομαχίας. Ἄν καὶ δὲν ὑπάρχει ἐποχή στὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας χωρίς μάρτυρες.

Οἱ καιροί ποὺ οἱ ἱστοριοδίφες ἄντλησαν πληροφορίες ἦταν δύσκολοι. Βρισκόμαστε στὴν Τουρκοκρατία καὶ ἔτσι πληροφορούνταν τὰ γεγονότα ἀπό αὐτόπτες μάρτυρες ἤ γενικότερα ἀπό τὴν προφορικὴ παράδοση. Τὰ συναξάρια τῶν νεομαρτύρων ἐκτός ἀπὸ τὸ καθαρά θρησκευτικό ἐνδιαφέρον ποὺ παρουσιάζουν, βλέπει σὲ αὐτὰ κανείς καὶ τὴν κοινωνική κατάσταση τῆς ἐποχής. Ἡ ζωοποιός παρουσία τῆς Ἐκκλησίας στηρίζει τὸ γένος σὲ ὅλη τὴ διάρκεια τῆς Τουρκοκρατίας.

Τὸ μοναδικό προσιτό βιβλίο σχετικά μὲ τοὺς νεομάρτυρες εἶναι τὸ Νέο Μαρτυρολόγιο. Ὁ κόσμος δὲν ξέρει τὴν ὕπαρξη τῶν νεομαρτύρων.
Πολλὲς φορὲς οἱ Χριστιανοί ἔχουν τὸν ἀπόλυτα φυσικό πόθο νὰ δοῦν ὁρατές ἀποδείξεις τῆς πίστεώς μας. Ἀλλιώς ἡ ἐλπίδα τους ἐξασθενεῖ καὶ οἱ διηγήσεις τους γιὰ θαύματα παλαιότερων ἐποχών καταντοῦν μύθος στὴ συνείδησή τους. Νά, γιατί εἶναι ὠφέλιμη ἡ ἐπανάληψη παρόμοιων μαρτυριῶν! Νά, γιατί εἶναι ἀνεκτίμητος γιὰ ἐμάς αὐτός ὁ καινούργιος μάρτυρας, στὸν ὁποῖο θὰ μποροῦσε νὰ δεῖ κανείς σωτηριώδεις ἐκδηλώσεις τῆς πίστεώς μας. Ξέρουμε πὼς καὶ αὐτόν λίγοι θὰ τὸν πιστέψουν, ὅπως λίγοι πίστεψαν τὴν μαρτυρία τῶν προγενεστέρων πατέρων καὶ αὐτό ὄχι γιατί δὲν εἶναι ἀληθινή ἡ μαρτυρία, μὰ γιατί ἡ πίστη ἀπαιτεῖ αὐταπάρνηση καὶ ἀγώνα.

Οἱ νεομάρτυρες, μας δείχνουν τὸν δρόμο τῆς ζωῆς στοὺς ζοφώδεις καιρούς μας. Γι’ αὐτὸ κατὰ τὸν Ἀπόστολο Παύλο « τοιγαροῦν καὶ ἡμεῖς , τοσοῦτον ἔχοντες περικείμενον νέφος μαρτύρων». Πὼς δὲν εἶναι ἄξιο νὰ δοξάζει ὁ καθένας μας τὸν Θεό βλέποντας τὸν φόβο τῆς μελλούσης κρίσεως νὰ προχωράει στοὺς γενναίους μάρτυρες, τὸν πόθο τῶν οὐρανίων ἀγαθῶν, τὴν πίστη νὰ στερεώνεται στὴν ψυχή τους; Καὶ τότε τὸ πῦρ τῆς θείας ἀγάπης νὰ ἀνάψη εἰς τὰς καρδίας τους.Μέσα στὴν καρδιά του χειμῶνος, ἐαρινά ἄνθη καὶ τριαντάφυλλα. Μέσα εἰς τὸ ψηλαφητόν σκότος φώτα λαμπρότατα.

Μπορεῖ κάποιος νὰ ρωτήσει, γιὰ ποιοὺς καιροὺς εὐδόκησε ὁ Θεός νὰ γίνονται νέοι μάρτυρες στοὺς τωρινοὺς καιρούς.

Α) Γιὰ νὰ γίνει ἀνακαινισμός ὅλης τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως.
Β) Γιὰ νὰ μένουν ἀναπολόγητοι οἱ ἀλλόπιστοι ἐν τῇ ἡμέρα τῆς Κρίσεως.
Γ) Γιὰ νὰ εἶναι δόξα καὶ καύχημα τῆς Ἐκκλησίας, ἔλεγχος δὲ καὶ καταισχύνη τῶν ἐτεροδόξων.
Δ) Γιὰ νὰ εἶναι παράδειγμα ὑπομονής σὲ ὅλους τοὺς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, ὅπου τυραννιούνταν κάτω ἀπό τὸ ζυγό τῆς αἰχμαλωσίας.
Ε) Γιὰ νὰ εἶναι θάρρος καὶ παρακίνηση στὸ νὰ μιμηθοῦν διὰ τοῦἔργου τὸ μαρτυρικό τους τέλος, καὶ ὅλοι οἱ Χριστιανοί, οἱ «κατά περίστασιν εἰς τὸ μαρτυρῆσαι ἀναγκαζόμενοι».

1. Οἱ νέοι μάρτυρες εἶναι ἀνακαινισμός ὅλης τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, διότι ὁ χρόνος καὶ ὁ καιρός ἔχει φυσικό τοῦτο τὸ ἰδίωμα τὰ μὲν νέα καὶ καινούργια πράγματα νὰ τὰ κάνη παλαιά, τὰ δὲ παλαιά νὰ τὰ ρίπτη μὲ τὴν πολλή του παράταση, εἰς ἕνα βυθόν ἀπιστίας καὶ ἀλησμονησίας καὶ τοσοῦτον νὰ ταὰ γηράσκη καὶ νὰ τὰ ἀφανίζη, σὰν νὰ μὴν ἔγιναν ὁλότελα.

Οἱ νέοι μάρτυρες τοῦ Χριστοῦ εἰς τὸ θέατρον τοῦ κόσμου ἐκριζώνουν ἀπὸ τὶς καρδιὲς τῶν Χριστιανῶν πάσαν ἀπορίαν καὶ δισταγμὸν καὶ ἀνακαινίζουν τοὺς παλαιοὺς μάρτυρας. Ἡ νέα τροφὴ ἐνδυναμώνει ὅλα ἐκείνα τὰ στόματα, ποὺ εἶναι ἀδυνατισμένα ἀπὸ μια προλαβούσα πείνα. Ὁ Ψαλμωδὸς λέει: «ὡς ἀετοῦ ἡ νεότης σου». Ἔτσι καὶ οἱ νεοφανεῖς μάρτυρες ἐνδυναμώνουν καὶ ἀνακαινίζουν τὴν πίστη τῶν Χριστιανῶν.

Οἱ τωρινοὶ Χριστιανοὶ δὲν ἀμφιβάλλουν πλέον γιὰ τὰ μαρτύρια τῶν παλαιῶν μαρτύρων, γιατὶ βλέπουν μὲ τὰ ἴδια τους τὰ μάτια, τὶ ὑπέμειναν οἱ νέοι τοῦ Χριστοῦ μάρτυρες. Τὰ Ἅγια αὐτῶν αἵματα καὶ φορέματα διεμερίσθησαν, μέχρι καὶ φυλακτήρια τα βαστάζουν καὶ μὲ τὰ ἴδια τους τὰ χέρια τοὺς ἐνεταφίαζαν.
Οἱ Νέοι μάρτυρες ἀνακαινίζουν τὶς ψυχὲς τῶν Χριστιανῶν μὲ τὸ κήρυγμα τῶν Ἀποστόλων, μὲ τὸ Εὐαγγέλιο, μὲ τὸ νὰ βεβαιώνουν τὴν Θεότητα τοῦ Χριστοῦ. Ὅλη τὴν ὀρθόδοξη πίστη ἐπισφραγίζουν ὄχι μόνο μὲ τὰ λόγια, ἀλλὰ μὲ πάνδεινα κολαστήρια, ὅπου ἔλαβον καὶ μὲ τὸ ἴδιο τους τὸ αἷμα καὶ τὸν μαρτυρικό τους θάνατο. Καὶ ὅπως ἡ ράβδος τοῦ Μωυσῆ ἔγινε ὄφις, ἔτσι καὶ ἡ πίστη τοῦ Χριστοῦ θερμότερη στοὺς χρόνους τῶν Ἀποστόλων καὶ μαρτύρων διὰ τὴν νεαρότητα, μετετράπη εἰς χλιαρὰ ὁλιγοπιστίαν διὰ τὴν παλαιότητα. Ἀλλὰ ὅπως ὁ Μωυσῆς ἔπιασε τὸν ὄφιν ἀπὸ τὴν οὐρὰ καὶ ἔγινε ράβδος, ἔτσι καὶ ὁ Θεὸς οἰκονόμησε στοὺς τελευταίους καιροὺς νὰ γίνουν μάρτυρες καὶ διὰ αὐτῶν ἀπέδειξε πάλιν τὴν θέρμην διὰ τὸν Χριστόν.

2. Οἱ νέοι μάρτυρες κάνουν τοὺς ἀλλόπιστους ἀναπολογήτους ἐν τῇ ἡμέρα τῆς κρίσεως, διότι ὅπως τὸ προζύμι μὲ πολὺ ἄλευρον μεταδίδει τὴν δική του δύναμη σὲ αὐτὸ καὶ γίνεται ὅλο ζύμη, ἔτσι καὶ ὁ Θεός οἰκονόμησε νὰ εἶναι ἐσμιγμένοι οἱ λίγοι πιστοὶ εἰς τοὺς πολλοὺς ἀλλοπίστους διὰ νὰ μεταδώσουν τὴν Ὀρθόδοξη πίστη, καὶ νὰ τοὺς φέρουν στὴν ἐπίγνωση τῆς ἀληθείας. Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος λέει: « Διὰ τοῦτο καὶ ἀνέμιξεν ὁ Θεὸς τῷ πλήθει τοὺς αὐτῷ πιστεύοντας, ἵνα μεταδῶμεν ἀλλήλοις ταῆς ἡμετέρας συνέσεως». Οἰκονόμησε ὥστε οἱ μάρτυρες νὰ γεννηθοῦν μέσα στὰ πλήθη τῶν ἀλλοπίστων, τελευταῖον ἐνώπιον ὅλων μὲ μεγάλη ἀνδρεία ἐκήρυξαν τὴν πίστη, ὁμολόγησαν Υἱὸν Θεοῦ. Τὴν ὁμολογία αὐτὴ βεβαίωσαν μὲ τὸ ἴδιο τους τὸ αἷμα, μὲ τὰ θαύματά τους, ὅσο καὶ μὲ τὴν τελείωση τοῦ μαρτυρίου τους.

Ὁ ἀπ. Παῦλος γράφει: «Ὁ Θεὸς τοῦ αἰῶνος τούτου ἐτύφλωσε νοήματα τῶν ἀπίστων , εἰς τὸ μὴ αὐγᾶσαι αὐτοῖς τὸν φωτισμὸν τοὺ Εὐαγγελίου τῆς δόξης τοῦ Χριστοῦ» ὅμως παρόλο ποὺ ἄκουσαν τὸ κήρυγμα τῶν νέων μαρτύρων καὶ παρόλο ποὺ εἴδαν τόσα μαρτύρια δὲν ἐπίστευσαν, ἀλλὰ πάλι ἔμειναν εἰς τὸ σκότος (ἀπετύφλωσε γὰρ αὐτοὺς ἡ κακία αὐτῶν, καὶ οὐκ ἔγνωσαν τὰ μυστήρια τοῦ Θεοῦ Σοφ. Σολομῶντος).

3. Οἱ νέοι μάρτυρες εἶναι ἡ δόξα τῆς Ἐκκλησίας, ὁ ἔλεγχος τῶν κακοδόξων. Ἐμαρτύρησαν διὰ τὴν πίστην τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ ἔχυσαν διὰ τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ τὸ αἷμα τους. Οἱ μάρτυρες εἶναι νέοι στοὺς χρόνους, ἀλλὰ στὰ μαρτύρια παλαιοί. Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἐκάλεσε τοὺς ἐργάτες τοῦ ἀμπελῶνος κατὰ τὴν τοῦ Εὐαγγελίου παραβολὴν, τοὺς παλαιοὺς καὶ τοῦς νέους μάρτυρες καὶ ἀρξάμενος ἀπὸ τῶν πρώτων ἕως τῶν ἐσχάτων, ἴσους αὐτοὺς ἐποίησε, μὲ τὸ νὰ δώσει εἰς ὅλους τὸ ἕν καὶ ἴσον δηνάριον, τὸ ὁποῖο εἶναι ὁ στέφανος τοῦ μαρτυρίου καὶ ἡ ἀπόλαυση τῆς Οὐρανίου Βασιλείας.

4. Οἱ νέοι μάρτυρες εἶναι παράδειγμα ὑπομονῆς σὲ ὅλους τοὺς Ὀρθοδόξους. παράδειγμα ὑπομονῆς τῶν θλίψεων. Ὁ Κύριος δὲν ξεχνᾶ τοὺς κόπους καὶ τοὺς μόχθους. Ὁ Θεὸς δὲν εἶναι ἄδικος. Οἱ φυλακές, οἱ ἀρπαγές, οἱ ἀτιμίες, οἱ διωγμοί, οἱ ἐξορίες γιὰ τὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ εἶναι δωρεές καὶ ἀξιώματα οὐράνια. Ἀναφέρει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος: « Τὸ μετὰ Χριστοῦ πάσχειν καὶ ὑπὲρ Χριστοῦ, τοῦ μετὰ τῶν ἄλλων τρυφᾶν αἱρετώτερον». Πρέπει νὰ ἀγαπᾶμε τὸ νὰ παιδευόμαστε, παρὰ τὸ νὰ κάνουμε θαύματα λέει ὁ Χριστός. Ὁ Παῦλος ἐκαυχᾶτο γιὰ τὸ σταυρό, τὶς ἀσθένειες, τὰς θλίψεις καὶ τὰ πάθη ποὺ ὑπέμεινε γιὰ τὸν Χριστό. Καὶ στὸ κατὰ Λουκᾶν Ευαγγέλο ὁ Χριστὸς λέει: «ἐν τῇ ὑπομονῇ κτίσασθε τὰς ψυχὰς ὑμῶν».

5. Οἱ μάρτυρες εἶναι γιὰ ἑμᾶς πρότυπα μιμήσεως. Ἡ Ἐκκλησία προτείνει στοὺς πιστοὺς, ὅτι ἐὰν θέλουν νὰ τιμοῦν τοὺς μάρτυρες, πρέπει νὰ τοὺς μιμοῦνται. Καὶ αὐτὸ γίνεται ἐὰν ἀκολουθήσουμε τὸ ἁγιογραφικὸ: «ὅς γὰρ θέλει τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σώσει ἀπολέσει αὐτήν, ὅς γὰρ ἀπολέσει αὐτὴν ἔνεκεν ἐμοῦ εὐρήσει αὐτήν». Ἡ Ἐκκλησία ἐπίσης μας προτείνει νὰ γίνουμε μάρτυρες. Κάτι τέτοιο εἶναι φοβερὸ ὄχι ὅμως ἀκατόρθωτο, ἀλλὰ χρειάζεται μια μεγαλειώδη ψυχή. Ὁ πόθος τοῦ μαρτυρίου προϋποθέτει τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ δὲν μπορεῖ νὰ μας χωρήσει κανείς, οὔτε θλίψις, ἤ στεναχώρια.
Παράδειγμα Νεομάρτυρα ἔχουμε μπροστά μας τὸ λείψανο τῆς Ἁγίας Ἑλένης τῆς Σινωπίτιδος. Δεκαπέντε χρονῶν ἦταν καὶ ὅταν τὴν ἐπιθύμησε ὁ Τοῦρκος Διοικητὴς ταῆς Σινώπης. Πολλὲς φορὲς προσπάθησε νὰ τὴν μιάνει, ἀλλὰ μιὰ ἀκαθόριστη δύναμη τὸν ἐμπόδιζε. Ἦταν οἱ προσευχὲς τῆς Ἁγίας.

Ὁ Τοῦρκος πασᾶς βασάνισε καὶ θανάτωσε τὴν Ἁγία καὶ ἔριξε τὸ σῶμα τῆς μέσα σὲ ἕνα τσουβάλι στὴ θάλασσα. Τὸ σῶμα ἐπέπλεε στὴ θάλασσα καὶ φωτιζόταν ἀπὸ ἕνα οὐράνιο φῶς. Ἕλληνες ναυτικοὶ μετέφεραν τὸ σῶμα της στὴ Ρωσία καὶ τὴν κάρα τῆς Ἁγίας ποὺ εἶχε ἕνα καρφὶ μπηγμένο καὶ ἄλλη μια τρύπα ἀπὸ δεύτερο καρφί στὴν Σινώπη. Πολλὰ θαύματα ἔκανε καὶ κάνει ἡ Ἁγία, ἰδιαίτερα σὲ ὄσους ἔχουν κεφαλαλγίες.

Μὲ τὴν ἀνταλλαγὴ τῶν πληθυσμῶν, τὸ 1924 ἡ κάρα τῆς Ἁγίας Ἑλένης μεταφέρθηκε στὸν Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίας Μαρίνης, Ἄνω Τούμπας Θεσσαλονίκης. Τὸν Μάιο τοῦ 2009 καὶ γιὰ μια ἑβδομάδα ἡ κάρα ἦλθε στὴν ἐνορία μας καὶ ἀπὸ τότε ἕνα μικρὸ τεμάχιο λειψάνου της ποὺ φυλάσσεται στὸν Ναό μας ευλογεῖ καὶ σκέπει ὅλους μας. Ἡ Ἁγία Ἑλένη ἡ Σινωπίτιδα ἀς πρεσβεύει πάντοτε στὸν Σωτήρα Χριστὸ γιὰ ὅλους μας. Ἀμήν.

Ἡ μνήμη της τιμᾶται τὴν 1η Νοεμβρίου

π. Ιωάννης Παναγιώτου