Όχι στον ρατσισμό και στην ξενοφοβία
Ο Χριστός, αγαπητοί μου, ίδρυσε την Εκκλησία Του και προσέφερε την διδασκαλία Του σε εποχή εμφανούς αποστασίας της ανθρωπότητας από το θέλημά Του. Ήταν η εποχή των μεγάλων κοινωνικών αντιθέσεων, της ειδωλοποίησης των ανθρώπινων αδυναμιών, της αποκτήνωσης των ηθών. Ας θυμηθούμε μόνο την θέση των γυναικών στην ιουδαϊκή κοινωνία, οι οποίες ήταν υποδεέστερα πλάσματα, στην απόλυτη εξουσία των ανδρών. Ας θυμηθούμε τα αγεφύρωτα χάσματα μεταξύ δούλων και αφεντικών, την κοινωνική απομόνωση που βίωναν οι φορείς επαχθών ασθενειών. Ας θυμηθούμε την όξυνση των θρησκευτικών αντιπαραθέσεων, που χώριζαν λαούς. Σε μια τέτοια εποχή ο Θεός εισήγαγε τον Υιό Του στην ιστορία για να εξανθρωπίσει τους ανθρώπους, γνωρίζοντάς τους την αλήθεια, την αγάπη και την δικαιοσύνη στο πρόσωπο του Χριστού.
Για όλα τα παραπάνω ο λόγος του Αποστόλου Παύλου στην σημερινή Αποστολική περικοπή, καθώς διερμηνεύει την Ευαγγελική αλήθεια, συνιστά επανάσταση και ηχηρή ανατροπή των σάπιων δεδομένων εκείνης της εποχής, που οδήγησε το ανθρώπινο πρόσωπο στην ελευθερία. «Μέσα στην Εκκλησία του Χριστού δεν υπάρχει Ιουδαίος, ούτε Έλληνας, δεν υπάρχει άνδρας και γυναίκα, δεν υπάρχει δούλος ή ελεύθερος. Όλοι είμαστε ίσοι ενώπιον του Θεού». Αυτή είναι, έκτοτε, η αυτοσυνειδησία της Εκκλησίας, που καθιστά οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση αντίθεη και απάνθρωπη.
Η εποχή μας, όμως, καταγράφει, δυστυχώς, χαρακτηριστικά ανάλογα με εκείνα της εποχής του Αποστόλου Παύλου, τα οποία, εν πολλοίς, ανάγονται στην οξύτατη οικονομική κρίση που μαστίζει τις κοινωνίες και δοκιμάζει τις αντοχές. Σήμερα σημειώνονται επικίνδυνες κοινωνικές αντιπαραθέσεις και αναταραχές. Συμπεριφορές ρατσιστικού και μισαλλόδοξου χαρακτήρα κάνουν την εμφάνισή τους, προκαλώντας τρόμο. Ξενοφοβικά σύνδρομα διεισδύουν στα λαϊκά στρώματα, στοχοποιώντας πρόσφυγες και μετανάστες, που βρέθηκαν εδώ αναζητώντας μια καλύτερη ζωή. Όλα αυτά πριμοδοτούνται από επικίνδυνες και φανατικές, ακραίες πολιτικές φωνές, που επενδύουν στον φόβο, καπηλεύονται αρχές και πιστεύματα, που, κατά βάθος, απορρίπτουν και εμπράκτως προσβάλλουν. Δυστυχώς, δεν είναι λίγοι εκείνοι, που, ενώ δηλώνουν Χριστιανοί, εγκολπώνονται ρατσιστικές πρακτικές, φανατίζονται και στρέφονται, με μίσος ακατάλυτο, εναντίον όσων έχουν άλλο χρώμα, μιλούν άλλη γλώσσα, πρεσβεύουν άλλη πίστη. Λες και η εξόντωσή τους θα λύσει τα προβλήματά μας.
Τα απαράδεκτα αυτά ρατσιστικά και ξενοφοβικά φαινόμενα η Εκκλησία μας απορρίπτει και βδελύσσεται με κατηγορηματικό τρόπο. Ουδέποτε η Ορθόδοξη διδασκαλία υιοθέτησε απάνθρωπες συμπεριφορές, ούτε αμνήστευσε και δικαιολόγησε ανάλογες βίαιες πρακτικές. «Η έννοια του πλησίον στον Χριστιανισμό έχει τις διαστάσεις μιας σφαιρικής καθολικότητας, που αγκαλιάζει κάθε άνθρωπο όπου γης διαβιώνει. Ο Χριστιανισμός διδάσκει ότι ο Θεός εποίησεν εξ ενός αίματος παν γένος ανθρώπων κατοικείν επί παν το πρόσωπον της γης, θεωρώντας κάθε άνθρωπο παιδί του ίδιου Θεού και εικόνα Του επί της γης. Και ότι ουκ ένι Ιουδαίος, ουδέ Έλλην, ουκ ένι δούλος ουδέ ελεύθερος, ουκ ένι άρσεν και θήλυ. Πάντες γαρ υμείς είς εστέ εν Χριστώ Ιησού, απορρίπτοντας κάθε δυσμενή διάκριση, με κριτήρια τις φυσικές διαφοροποιήσεις και καταφάσκοντας την ενότητα του γένους μας. Διδάσκει, επίσης, την αξία της αγάπης προς όλους αδιακρίτως και της αρετής της φιλοξενίας, υπενθυμίζοντας ότι στα παλαιά χρόνια ο Αβραάμ και η γυναίκα του η Σάρα, επειδή απεδείχθησαν φιλόξενοι έναντι τριών νεαρών ανδρών, χωρίς να το ξέρουν αξιώθηκαν να φιλοξενήσουν τρεις απεσταλμένους από τον Θεό αγγέλους. Και ο ίδιος ο Κύριός μας βεβαίωσε ότι πίσω από κάθε μικρό και ασήμαντο άνθρωπο σ' αυτόν εδώ τον κόσμο, που έχει ανάγκη βοηθείας, θα κρύβεται ο ίδιος, εις τρόπον ώστε, ό,τι πρόκειται κανείς να προσφέρει για την ανακούφιση ενός τέτοιου ανθρώπου να θεωρείται ότι το προσφέρει στον ίδιο τον Θεάνθρωπο. Ειδικά δε σε ό,τι αφορά τους ξένους μάς βεβαίωσε ότι το ξένος ήμην και συνηγάγετέ με, θα πει ο Κριτής προς τους δικαίους κατά την Μέλλουσα Κρίση, επισημαίνοντας την αρετή της αποδοχής και φιλοξενίας των ξένων σαν κριτήριο δικαιώσεως και εσωτερικής καλλιέργειας, παράλληλα προς άλλες εκδηλώσεις αδιάκριτης αγάπης…».
Γι’ αυτό, αδελφοί μου, μην αφήσουμε την κρίση ν’ αλλοιώσει την πίστη και την ανθρωπιά μας. Μην επιτρέψουμε στον ρατσισμό και στην μισαλλοδοξία να φωλιάσει στην καρδιά μας. Θα πρόκειται για ντροπή, που θα λερώνει τον πολιτισμό μας και θα προσβάλλει την πίστη μας στον Χριστό της αγάπης, της ανοχής και της δικαιοσύνης. ΑΜΗΝ!
Ο Χριστός, αγαπητοί μου, ίδρυσε την Εκκλησία Του και προσέφερε την διδασκαλία Του σε εποχή εμφανούς αποστασίας της ανθρωπότητας από το θέλημά Του. Ήταν η εποχή των μεγάλων κοινωνικών αντιθέσεων, της ειδωλοποίησης των ανθρώπινων αδυναμιών, της αποκτήνωσης των ηθών. Ας θυμηθούμε μόνο την θέση των γυναικών στην ιουδαϊκή κοινωνία, οι οποίες ήταν υποδεέστερα πλάσματα, στην απόλυτη εξουσία των ανδρών. Ας θυμηθούμε τα αγεφύρωτα χάσματα μεταξύ δούλων και αφεντικών, την κοινωνική απομόνωση που βίωναν οι φορείς επαχθών ασθενειών. Ας θυμηθούμε την όξυνση των θρησκευτικών αντιπαραθέσεων, που χώριζαν λαούς. Σε μια τέτοια εποχή ο Θεός εισήγαγε τον Υιό Του στην ιστορία για να εξανθρωπίσει τους ανθρώπους, γνωρίζοντάς τους την αλήθεια, την αγάπη και την δικαιοσύνη στο πρόσωπο του Χριστού.
Για όλα τα παραπάνω ο λόγος του Αποστόλου Παύλου στην σημερινή Αποστολική περικοπή, καθώς διερμηνεύει την Ευαγγελική αλήθεια, συνιστά επανάσταση και ηχηρή ανατροπή των σάπιων δεδομένων εκείνης της εποχής, που οδήγησε το ανθρώπινο πρόσωπο στην ελευθερία. «Μέσα στην Εκκλησία του Χριστού δεν υπάρχει Ιουδαίος, ούτε Έλληνας, δεν υπάρχει άνδρας και γυναίκα, δεν υπάρχει δούλος ή ελεύθερος. Όλοι είμαστε ίσοι ενώπιον του Θεού». Αυτή είναι, έκτοτε, η αυτοσυνειδησία της Εκκλησίας, που καθιστά οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση αντίθεη και απάνθρωπη.
Η εποχή μας, όμως, καταγράφει, δυστυχώς, χαρακτηριστικά ανάλογα με εκείνα της εποχής του Αποστόλου Παύλου, τα οποία, εν πολλοίς, ανάγονται στην οξύτατη οικονομική κρίση που μαστίζει τις κοινωνίες και δοκιμάζει τις αντοχές. Σήμερα σημειώνονται επικίνδυνες κοινωνικές αντιπαραθέσεις και αναταραχές. Συμπεριφορές ρατσιστικού και μισαλλόδοξου χαρακτήρα κάνουν την εμφάνισή τους, προκαλώντας τρόμο. Ξενοφοβικά σύνδρομα διεισδύουν στα λαϊκά στρώματα, στοχοποιώντας πρόσφυγες και μετανάστες, που βρέθηκαν εδώ αναζητώντας μια καλύτερη ζωή. Όλα αυτά πριμοδοτούνται από επικίνδυνες και φανατικές, ακραίες πολιτικές φωνές, που επενδύουν στον φόβο, καπηλεύονται αρχές και πιστεύματα, που, κατά βάθος, απορρίπτουν και εμπράκτως προσβάλλουν. Δυστυχώς, δεν είναι λίγοι εκείνοι, που, ενώ δηλώνουν Χριστιανοί, εγκολπώνονται ρατσιστικές πρακτικές, φανατίζονται και στρέφονται, με μίσος ακατάλυτο, εναντίον όσων έχουν άλλο χρώμα, μιλούν άλλη γλώσσα, πρεσβεύουν άλλη πίστη. Λες και η εξόντωσή τους θα λύσει τα προβλήματά μας.
Τα απαράδεκτα αυτά ρατσιστικά και ξενοφοβικά φαινόμενα η Εκκλησία μας απορρίπτει και βδελύσσεται με κατηγορηματικό τρόπο. Ουδέποτε η Ορθόδοξη διδασκαλία υιοθέτησε απάνθρωπες συμπεριφορές, ούτε αμνήστευσε και δικαιολόγησε ανάλογες βίαιες πρακτικές. «Η έννοια του πλησίον στον Χριστιανισμό έχει τις διαστάσεις μιας σφαιρικής καθολικότητας, που αγκαλιάζει κάθε άνθρωπο όπου γης διαβιώνει. Ο Χριστιανισμός διδάσκει ότι ο Θεός εποίησεν εξ ενός αίματος παν γένος ανθρώπων κατοικείν επί παν το πρόσωπον της γης, θεωρώντας κάθε άνθρωπο παιδί του ίδιου Θεού και εικόνα Του επί της γης. Και ότι ουκ ένι Ιουδαίος, ουδέ Έλλην, ουκ ένι δούλος ουδέ ελεύθερος, ουκ ένι άρσεν και θήλυ. Πάντες γαρ υμείς είς εστέ εν Χριστώ Ιησού, απορρίπτοντας κάθε δυσμενή διάκριση, με κριτήρια τις φυσικές διαφοροποιήσεις και καταφάσκοντας την ενότητα του γένους μας. Διδάσκει, επίσης, την αξία της αγάπης προς όλους αδιακρίτως και της αρετής της φιλοξενίας, υπενθυμίζοντας ότι στα παλαιά χρόνια ο Αβραάμ και η γυναίκα του η Σάρα, επειδή απεδείχθησαν φιλόξενοι έναντι τριών νεαρών ανδρών, χωρίς να το ξέρουν αξιώθηκαν να φιλοξενήσουν τρεις απεσταλμένους από τον Θεό αγγέλους. Και ο ίδιος ο Κύριός μας βεβαίωσε ότι πίσω από κάθε μικρό και ασήμαντο άνθρωπο σ' αυτόν εδώ τον κόσμο, που έχει ανάγκη βοηθείας, θα κρύβεται ο ίδιος, εις τρόπον ώστε, ό,τι πρόκειται κανείς να προσφέρει για την ανακούφιση ενός τέτοιου ανθρώπου να θεωρείται ότι το προσφέρει στον ίδιο τον Θεάνθρωπο. Ειδικά δε σε ό,τι αφορά τους ξένους μάς βεβαίωσε ότι το ξένος ήμην και συνηγάγετέ με, θα πει ο Κριτής προς τους δικαίους κατά την Μέλλουσα Κρίση, επισημαίνοντας την αρετή της αποδοχής και φιλοξενίας των ξένων σαν κριτήριο δικαιώσεως και εσωτερικής καλλιέργειας, παράλληλα προς άλλες εκδηλώσεις αδιάκριτης αγάπης…».
Γι’ αυτό, αδελφοί μου, μην αφήσουμε την κρίση ν’ αλλοιώσει την πίστη και την ανθρωπιά μας. Μην επιτρέψουμε στον ρατσισμό και στην μισαλλοδοξία να φωλιάσει στην καρδιά μας. Θα πρόκειται για ντροπή, που θα λερώνει τον πολιτισμό μας και θα προσβάλλει την πίστη μας στον Χριστό της αγάπης, της ανοχής και της δικαιοσύνης. ΑΜΗΝ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου