ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ

Το Άγιο Πνεύμα και η πλάνη των Πεντηκοστιανών

Τη γενέθλια ημέρα της Εκκλησίας μας γιορτάζουμε σήμερα, αγαπητοί μου αδελφοί, κατά την οποία εκπληρώθηκε η επαγγελία του Κυρίου μας περί της ελεύσεως του Παναγίου Πνεύματος, το οποίο έκτοτε, λειτουργεί ως η ψυχή, ο νους, η συνείδηση και η ζωή της Εκκλησίας. Όπως μας πληροφορούν οι Πράξεις των Αποστόλων, την Ημέρα της Πεντηκοστής, στο υπερώο της Ιερουσαλήμ, όπου είχαν καταφύγει οι Απόστολοι, ακούστηκε μεγάλη βοή και πύρινες γλώσσες στάθηκαν πάνω στα κεφάλια

των Μαθητών, οι οποίοι επλήσθησαν Πνεύματος Αγίου, και απέκτησαν διάφορα χαρίσματα και θαυμαστές ικανότητες, που δεν κατείχαν προηγουμένως. Απέκτησαν γνώση και σοφία και κατανόησαν τη διδασκαλία του Κυρίου. Κήρυτταν με δύναμη και παρρησία και ακαταμάχητα επιχειρήματα τον Ιησού Χριστό Υιό του Θεού και Θεό αληθινό. Επιτελούσαν διάφορα θαύματα, θεράπευαν τους ασθενείς, δίωκαν τα δαιμόνια, ανάσταιναν νεκρούς, ενώ απέκτησαν το χάρισμα της γλωσσολαλιάς, που τους κατέστησε ικανούς να ευαγγελίζονται τον Λόγο του Θεού σε λαούς των οποίων τη γλώσσα αγνοούσαν.

Με το γεγονός της ελεύσεως του Αγίου Πνεύματος την ημέρα της Πεντηκοστής συνδέει την ύπαρξή της μία πολυπλόκαμη και λίαν επικίνδυνη αίρεση, παρακλάδι του Προτεσταντισμού, που τα τελευταία εκατό, περίπου, χρόνια, δραστηριοποιείται έντονα στην πατρίδα μας, έχοντας προέλευση την πολυθεϊστική Αμερική. Πρόκειται για τους λεγόμενους Πεντηκοστιανούς, που αυτοαποκαλούνται έτσι επειδή πιστεύουν ότι στις ομάδες τους συμβαίνει τακτικά η Πεντηκοστή των Αποστόλων και στους οπαδούς τους κατεβαίνει το Άγιο Πνεύμα και μιλάνε ξένες γλώσσες και προφητεύουν όπως οι Απόστολοι. Όμως, τέτοιες αντιλήψεις δεν έχουν καμία σχέση με την παλαιότερη εμπειρία αιώνων της Εκκλησιαστικής ζωής. Οι μεγαλύτερες πλάνες των Πεντηκοστιανών θα μπορούσαν να κωδικοποιηθούν ως εξής:

α. Ισχυρίζονται ότι η Εκκλησία του Χριστού, μετά την εποχή των Αποστόλων, αποστάτησε και μετά τον 4ο αιώνα εξαφανίστηκε. Επανιδρύθηκε το 1900 από τους Πεντηκοστιανούς. Απορρίπτουν δηλ. δεκαέξι αιώνες Εκκλησιαστικού βίου και μαζί με αυτούς τους Αγίους Πατέρες της Εκκλησίας, την Ορθόδοξη Θεολογία, όπως διαμορφώθηκε στις Οικουμενικές και επιμέρους Τοπικές Συνόδους, ουσιαστικά και την ίδια την Αγία Γραφή, η οποία έλαβε την τελική της μορφή, από την Εκκλησία, στην περίοδο την οποία απορρίπτουν. Ωστόσο, οι ίδιοι χρησιμοποιούν τη Γραφή, παρερμηνεύοντάς Την σαφώς και αυθαιρέτως.

β. Αρνούνται την Εκκλησία, την Ιερά Παράδοση, την Ιεροσύνη, τα Ιερά Μυστήρια, την προσκύνηση των Ιερών Εικόνων, τους Αγίους. Απορρίπτουν τον Νηπιοβαπτισμό, γι’ αυτό και «αναβαπτίζουν» όσους προσέρχονται στις τάξεις τους και είχαν λάβει το Βάπτισμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας ως νήπια.

γ. Δέχονται το υποτιθέμενο «βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος», κορυφαίες εκφράσεις του οποίου είναι δήθεν η γλωσσολαλιά, οι προφητείες, ο εκστασιασμός κ.ά. Πιστεύουν πως, όποιος δεν μιλήσει ξένες γλώσσες, δεν είναι αναγεννημένος και άρα δεν θα σωθεί. Η «γλωσσολαλιά», όμως των Πεντηκοστιανών, δεν είναι το χάρισμα της Αποστολικής Εκκλησίας. Θεωρώντας τη γλωσσολαλιά απαραίτητη προϋπόθεση της σωτηρίας, ασκούν ψυχολογικό καταναγκασμό στα μέλη τους, που προσπαθούν οπωσδήποτε να γλωσσολαλήσουν. Όμως, ο Απόστολος Παύλος έχει διαφορετική γνώμη και γράφει: Το χάρισμα της γλωσσολαλιάς δεν ήταν για όλους. Αλλά και σε όποιον είχε δοθεί, αυτό δεν ήταν απόδειξη ότι έχει σωθεί, διότι λέει, ότι το χάρισμα αυτό δόθηκε για τους απίστους για να πιστέψουν και όχι για τους πιστούς, όπως λανθασμένα ισχυρίζονται οι Πεντηκοστιανοί. Επίσης μας λέει ότι το χάρισμα της γλωσσολαλιάς, όπως και τα άλλα χαρίσματα θα καταργηθούν, πράγμα που έγινε ήδη από τον 4ο αιώνα, σύμφωνα με μαρτυρία του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου.

Η μεγαλύτερη απόδειξη της πλάνης των Πεντηκοστιανών, όμως, είναι η διαίρεση και ο κατακερματισμός τους. Το Άγιο Πνεύμα την ημέρα της Πεντηκοστής συγκρότησε την Εκκλησία και εις ενότητα πάντας εκάλεσε. Πώς μπορούν να ισχυρίζονται ότι κατέχουν την αλήθεια και είναι φορείς του Αγίου Πνεύματος όταν στην Ελλάδα μετρούν είκοσι, τουλάχιστον, αλληλοσυγκρουόμενες οργανώσεις και εκατοντάδες άλλες στον υπόλοιπο κόσμο; Η αλήθεια του Χριστού, αδελφοί μου, δεν κομματιάζεται, γιατί ο Χριστός είναι Ένας και Αδιαίρετος στους αιώνες. Όταν αυτό συμβαίνει συνιστά τραγική πλάνη, που οδηγεί, με ασφάλεια, στην απώλεια. Καμία σχέση, λοιπόν, με τους Πεντηκοστιανούς και με όλους τους αιρετικούς. Αλλά και έντονη προσευχή για την μετάνοια και επιστροφή τους στην αλήθεια της Ορθοδόξου Εκκλησίας. ΑΜΗΝ!