ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΛΟΥΚΑ

Αγίου Ιερομάρτυρος Σεραφέιμ Επισκόπου Φαναρίου

Το μήνυμα των Νεομαρτύρων

Τρεις ιδιαίτερα λαοφιλείς Αγίους προβάλει η Εκκλησία μας σήμερα, αδελφοί μου. Την Αγία Μεγαλομάρτυρα Βαρβάρα, τον Όσιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό και τον Άγιο Νέο Ιερομάρτυρα Σεραφείμ, Επίσκοπο Φαναρίου. Επιλέξαμε ν’ ασχοληθούμε με τον τρίτο, με καταγωγή από τα Άγραφα της Θεσσαλικής γης και να αντλήσουμε τα μηνύματα που εκπέμπει ο βίος του.

Ο Άγιος Σεραφείμ γεννήθηκε στα μέσα του 16ου αιώνα, στην καρδιά της τουρκικής σκλαβιάς και της ισλαμικής θηριωδίας και ανατράφηκε σε ευλαβή Χριστιανική οικογένεια, επιδεικνύοντας εξαιρετική επίδοση στην μελέτη των Αγίων Γραφών. Νέος στην ηλικία έγινε μοναχός στο Μοναστήρι της Παναγίας Κορώνης και γρήγορα εισήλθε στους τάξεις του ιερού Κλήρου χειροτονούμενος Πρεσβύτερος. Αργότερα εξελέγη Επίσκοπος Φαναρίου και Νεοχωρίου και εργάστηκε με ζήλο για την προκοπή του ποιμνίου του και την επικράτηση της ειρήνης στην περιοχή του. Παρ’ όλα αυτά, όμως, οι Τούρκοι τον συνέλαβαν το 1601, με την κατηγορία της συμμετοχής στην εξέγερση που είχε οργανώσει στην περιοχή ο Μητροπολίτης Λαρίσης Διονύσιος, ο επονομαζόμενος «φιλόσοφος» ή «σκυλόσοφος». Τον υπέβαλαν σε φρικτά μαρτύρια, τα οποία υπέμεινε αγόγγυστα, έως ότου δέχθηκε τον μαρτυρικό θάνατο για την αγάπη του Χριστού, αρνούμενος να αρνηθεί την πίστη του για να σώσει τη ζωή του. Η Τιμία Κάρα του φυλάσσεται σήμερα στον Μητροπολιτικό Ναό της Καρδίτσας και είναι πηγή ιαμάτων και ευλογιών για τον πιστό λαό του Θεού.

Ο Άγιος Σεραφείμ ανήκει στην λαμπρή χορεία των Νεομαρτύρων της Εκκλησίας μας, οι οποίοι ονομάστηκαν έτσι γιατί μαρτύρησαν κατά την περίοδο μετά την πτώση της Κωνσταντινουπόλεως και μέχρι την Εθνική μας Παλιγγενεσία, από τα χέρια των τούρκων. Ήταν η περίοδος κατά την οποία οι κατακτητές εξαπέλυαν απηνείς διωγμούς κατά των Χριστιανών, που ήταν προϊόν της μισαλλοδοξίας τους, αλλά και του σκληρότατου θρησκευτικού τους φανατισμού. Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής έθεσαν σε εφαρμογή το σατανικό σχέδιο των βίαιων εξισλαμισμών, προκειμένου να αλλοιώσουν την εθνική συνείδηση των σκλαβωμένων Ελλήνων, βασικό συστατικό της οποίας υπήρξε ανέκαθεν και είναι η Ορθόδοξη πίστη. Το κύμα των εξισλαμισμών ανέκοψε το νέφος των Αγίων Νεομαρτύρων, το μαρτυρικό τέλος των οποίων λειτούργησε αφυπνιστικά για τους ταλαιπωρημένους και τρομοκρατημένους Έλληνες, δυνάμωσε την Ορθόδοξη πίστη τους και οδήγησε, τελικά, τα τουρκικά σχέδια σε ναυάγιο και αποτυχία.

Θα επισημάνουμε, εξ αφορμής της μνήμης του Νεομάρτυρος Αγίου Σεραφείμ, τρία σημεία σχετικά με το μήνυμα που περνά σε όλους μας το παράδειγμα των Νεομαρτύρων. Το πρώτο είναι ότι οι Νεομάρτυρες, όπως και όλοι οι Μάρτυρες της πίστεως, διαχρονικά, είναι υπόδειγμα υπομονής στις θλίψεις και τις δοκιμασίες για όλους μας. Υπέστησαν πλείστες όσες στερήσεις, εξευτελισμούς, βασανισμούς και τον θάνατο ακόμα για την αγάπη του Χριστού, χωρίς γογγυσμό. Αντιθέτως, έβλεπαν ότι, διά των θλίψεων και των δοκιμασιών, η χάρις του Θεού επεσκίαζε τη ζωή τους και τους προσέφερε πνευματική προοπτική και αναψυχή πολύ ανώτερη και ποιοτικότερη απ’ ό,τι η πρόσκαιρη και μάταιη αυτή ζωή. Οι θλίψεις και οι δοκιμασίες που επιτρέπει ο Θεός στη ζωή μας είναι ένα σχολείο, όπου οι μεγάλες αρετές αποκτώνται και οι μεγάλοι χαρακτήρες διαπλάθονται.

Το δεύτερο σημείο είναι ότι οι Νεομάρτυρες θα μάς καταστήσουν αναπολόγητους ενώπιον του Θεού, εν ημέρα κρίσεως, αν δε διαφυλάξουμε την Ορθόδοξη πίστη μας ζωντανή και ακμαία, σε μια εποχή που δε μάς διώκει κανείς. Ο κίνδυνος αυτός είναι μεγάλος, καθώς οι Χριστιανοί χαλαρώσαμε στην εποχή μας, αφήσαμε την πίστη στο περιθώριο της ζωής, την μετατρέψαμε σε φολκλορικό στοιχείο της παράδοσής μας, ξεχνώντας ότι αληθινή πίστη είναι η διαρκής εμπειρία της ζωής του Χριστού στη δική μας ζωή, μέσα στο Μυστηριακό βίωμα της Εκκλησίας μας.

Θα μάς καταστήσουν, τέλος, οι Νεομάρτυρες αναπολόγητους και έναντι της ιστορίας, γιατί η περιθωριοποίηση της πίστεως, η αλλοίωση του Εκκλησιαστικού μας φρονήματος, η περιφρόνηση της Εκκλησίας θα συμβάλλουν στην αλλοίωση της Ελληνικότητάς μας, η οποία στηρίζεται στη βάση της Ορθοδοξίας μας. Εκείνοι, με το μαρτύριό τους, συνέβαλαν στην αναθέρμανση και στον πλουτισμό της Ελληνικότητας των ραγιάδων. Εμείς δεν πρέπει να επιτρέψουμε στους διακορευτές της ιστορίας μας ν’ αποκόψουν την άρρηκτη σχέση Ελληνικότητας και Ορθοδόξου βιώματος, χάρη στο οποίο ο Ελληνισμός κρατήθηκε όρθιος και ζωντανός στο χρόνο. Να μην αποστούμε ποτέ από το ιστορικά κατοχυρωμένο και αποδεδειγμένο αξίωμα ότι Ελληνισμός και Ορθοδοξία είναι οι βάσεις πάνω στις οποίες πρέπει να στηρίζουμε, με ασφάλεια, το παρόν και το μέλλον μας. ΑΜΗΝ!